Een schets van het tegenovergestelde van zelfcompassie.
Je wilt graag iets bereiken, maar het lukt niet. Of je hebt iets gedaan waar je niet tevreden over bent. Of dingen gaan niet helemaal zoals je het zou willen.
In je hoofd klinkt een heel hard stemmetje.
Het schreeuwt dat je lui bent. Ongemotiveerd bent. Dat je niet goed genoeg bent. Dat het je nooit zal lukken. Dat je beter de handdoek in de ring kunt gooien.
Het stemmetje heeft ook een oplossing hiervoor: je moet strenger voor jezelf zijn.
Herkenbaar?
KRITISCH OP JEZELF ZIJN = HET RECEPT VOOR MISLUKKING
Het klinkt heel logisch. Hoe strenger je voor jezelf bent, hoe beter het resultaat.
Toch is dat niet helemaal waar. De afgelopen jaren is er veel onderzoek gedaan naar zelfcompassie.
Zelfcompassie is een moeilijk woord voor:
- Aardig zijn voor jezelf. Hoog ontwikkelde zelfcompassie skills hebben betekent dat je eerder kalmerend en begripvol tegen jezelf bent dan hard en streng wanneer iets niet gaat zoals je dat zou willen.
- Je realiseren dat iedereen moeilijke dingen meemaakt en dat dat een onderdeel van het leven is.
- Realistisch zijn. Niet je hoofd in het zand steken voor wat je kunt verbeteren, maar met een heldere, niet oordelende blik ernaar kijken.
Zelfcompassie is dus zeker niet hetzelfde als zelfmedelijden of zelfvertrouwen. Of als passief achterover leunen en alles maar goed vinden.
En wat blijkt?
Wetenschappelijk onderzoek laat keer op keer zien dat meer zelfcompassie ertoe leidt dat je minder bang bent om nieuwe dingen te proberen (als het mis gaat: that’s life!), meer in jezelf gelooft, succesvoller bent in het behalen van je doelen en het ook sneller opnieuw probeert als het niet goed gaat. Je neemt sneller verantwoordelijkheid voor je daden, zonder daar te emotioneel betrokken bij te worden. Je denkt sneller ‘Ik heb dit veroorzaakt’, maar laat daarbij ‘Dus ik ben een loser’ achterwege.
Bang zijn dat je juist minder gedaan krijgt als je meer zelfcompassie ontwikkelt is dus onterecht. Er is juist een grotere kans dat je je doelen zult bereiken, terwijl je ook nog lekkerder in je vel zit. Twee vliegen in een klap dus.
3 GEMAKKELIJKE TIPS OM AARDIGER VOOR JEZELF TE LEREN ZIJN
1. Schrijf. Bijvoorbeeld in de vorm van een dagboek. Uit allerlei onderzoeken blijkt dat je gedachten en de bijbehorende gevoelens opschrijven ertoe leidt dat je mentaal en fysiek lekkerder in je vel gaat zitten. Hou daarbij wel de volgende structuur aan:
- Noteer je gedachten en gevoelens op een (vervelend, moeilijk) moment. Probeer er zo realistisch, open en niet-oordelend als mogelijk naar te kijken.
- Probeer in je verhaal te verwerken dat andere mensen soortgelijke dingen meemaken. Kijk ook of er dingen in je omgeving zijn gebeurd die ervoor hebben gezorgd dat dit gebeurde.
- Sluit af met een aardig berichtje aan jezelf.
2. Stel jezelf één simpele vraag: hoe zou je een vriend of vriendin die in dezelfde situatie als jij nu zit bekijken?
3. Dit is een beetje weird, maar het werkt wel. Een fysieke aanraking kan helpen. Waarom? Als je bijvoorbeeld je arm aanraakt, wordt er oxytocine aangemaakt, ook wel het knuffelhormoon genoemd. Daardoor wordt cortisol, ook wel het stresshormoon genoemd, afgebouwd. Hier lees je meer over hoe dit in detail werkt (zodat je jezelf kunt overtuigen dat je niet raar bent als je over je eigen arm aait:)).
Meer oefeningen vind je hier.
Drijft die kritische stem in jouw hoofd je ook wel eens tot wanhoop? Hoe ga jij daarmee om? Deel het in the comments below.
MomUp!